gaatjes in de hemel
zondag 5 september 2010
fractale illusie
hoe je daar ligt
en mijn ogen die enkel
beweging verbeelden:
je lichaam ademt slechts
het ritme van de dood
ja hoe je daar ligt
en in mijn handen nog
de warmte trilt
van je laatste woorden
en niets
nosce te ipsum
noem mij niet
geef me geen naam
laat de tijd mij schrijven
laat jouw woorden
water zijn
op mijn verdorde land
maar noem mij niet
er is geen naam
die zegt wie ik zal zijn
Nieuwere posts
Homepage
Abonneren op:
Posts (Atom)